Είναι ευρέως γνωστό πως τόσο παγκοσμίως, όσο και στη χώρα μας, το ποσοστό των ανθρώπων και ιδιαίτερα των γυναικών που νοσούν από καρκίνο του μαστού βρίσκεται σε συνεχή αύξηση.
Αν και η συγκεκριμένη νόσος είναι σε αρκετές περιπτώσεις πλέον μία ιάσιμη μορφή καρκίνου, αποτελεί μία επώδυνη φάση στη ζωή κάθε ασθενούς και αφήνει πίσω της βαθιά τραύματα στον ψυχισμό των γυναικών. Η ξαφνική διάγνωση μιας χρόνιας και απειλητικής για τη ζωή ασθένειας, προκαλεί μία σειρά από πρωτόγνωρα, έντονα και αρνητικά συναισθήματα.
Σαφώς κάθε γυναίκα βιώνει και αντιδρά με διαφορετικό τρόπο στο άκουσμα της διάγνωσης, υπάρχουν όμως κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Σε πρώτο στάδιο, είναι απολύτως λογικό το σοκ, το άγχος και ο φόβος να είναι τα αρχικά συναισθήματα με τα οποία καλείται να έρθει αντιμέτωπη κάθε γυναίκα που προσπαθεί να αντιληφθεί τι ακριβώς είναι αυτό το οποίο της συμβαίνει, ποια η σοβαρότητά του και κυρίως ποιες οι επιπτώσεις του.
Τα τελευταία χρόνια οι έρευνες για τον καρκίνο του μαστού, εστιάζουν ιδιαίτερα στους ψυχολογικούς παράγοντες που συνδέονται τόσο με την εμφάνιση της νόσου, όσο και με την αντιμετώπισή της. Αυτό βέβαια είναι ενθαρρυντικό, αν κανείς εστιάσει στο γεγονός πως ένα δυνατό υποστηρικτικό περιβάλλον μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της θεραπείας και της αντιμετώπισης της νόσου.
Πράγματι οι διαπροσωπικές σχέσεις όλων των ειδών δοκιμάζονται και συχνά τροποποιούνται. Αν όμως κατανοήσουμε τη σημαντικότητα της υποστήριξης της γυναίκας που νοσεί, θα μπορέσουμε σίγουρα να επιφέρουμε θετικά αποτελέσματα στην πορεία αυτής της επίπονης, σωματικά και ψυχικά, διαδικασίας.
Αρχικά τα άτομα που απαρτίζουν το στενό κύκλο είναι εκείνοι που καλούνται πρώτοι να στηρίξουν τη γυναίκα που νοσεί, να της δώσουν τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζεται και να τη βοηθήσουν στην καθημερινότητά της τόσο ψυχολογικά, όσο και σε πρακτικά ζητήματα. Είναι απολύτως απαραίτητο, η ασθενής να αισθάνεται πως μπορεί να στηριχτεί σε εκείνους που η ίδια αισθάνεται σημαντικούς και έχει επιλέξει να έχει στη ζωή της.
Από τους σημαντικότερους είναι ο ρόλος του συντρόφου. Είναι ο μόνος που μπορεί να τη βοηθήσει να συμβιβαστεί με τις αλλαγές στην εικόνα της και να την κάνει να αγαπήσει τον εαυτό της και με τις νέες αυτές αλλαγές στο σώμα της, να νιώθει ελκυστική και ποθητή ξανά. Εξίσου πολύτιμος είναι και ο ρόλος των φίλων, που μπορούν να δείξουν στην ασθενή πως τίποτα δεν έχει αλλάξει στην καθημερινότητα και στις συνήθειες που μέχρι πρότινος είχαν, ίσως απλά κάποια πράγματα να χρειαστεί να τροποποιηθούν, όμως και πάλι υπάρχει χρόνος και κυρίως τρόπος για διασκέδαση και γέλια.
Τέλος, μην ξεχνάμε πόσο πολύ μπορεί να βοηθήσει η επικοινωνία με έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή μία ομάδα υποστήριξης, εκεί όπου η γυναίκα που περνά αυτή τη δύσκολη φάση μπορεί να αισθανθεί ελεύθερη να συζητήσει όλα όσα νιώθει, όσα φοβάται και όσα επιθυμεί, δίχως κανέναν ενδοιασμό. Η επικοινωνία αυτή θα τη βοηθήσει να διαχειριστεί το στρες της, τις ανησυχίες της και να διατηρήσει τη θετικότητα και την πειθαρχία που τόσο χρειάζεται, μέχρι να τελειώσει η περιπέτειά της αυτή.
